Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Γιατί πρέπει να πάμε τα παιδιά στον ορθοπεδικό ιατρό

Άρθρο του Ορθοπεδικού Ιατρού Ζίαντ Μπάχας
Σμύρνης 3-5 Ξάνθη          

Σωστή ενημέρωση και πρόληψη
Η υγεία των παιδιών έχει μεγάλη σημασία και οι γονείς θα πρέπει να φροντίσουν άμεσα για τη διαφύλαξή της σε όλα τα δυνατά επίπεδα. Kαθένας γονιός οφείλει να μεριμνήσει και προσωπικά για την αρτιμέλεια του/των παιδιού-ών του, ώστε να αποφευχθούν τυχόν μελλοντικές δυσάρεστες συνέπειες. Άλλωστε η πρόληψη είναι πάντοτε ο καλύτερος σύμμαχος.
Τα απαραίτητα εμβόλια, τα γεύματα τους στο σχολείο και το σπίτι καθώς και η παρατήρηση για μυοσκελετικά προβλήματα είναι επιβεβλημένα. Πολλές φορές επισκέπτονται το ιατρείο μου δεκαοκτάχρονα παιδιά με προβλήματα τα οποία μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι γονείς επισκέπτονταν έγκαιρα έναν ορθοπεδικό ιατρό. Στο εξωτερικό τα παιδιά εξετάζονται από νεογνά από ορθοπεδικούς ιατρούς προλαμβάνοντας πολλές φορές δυσάρεστες εξελίξεις.
Μερικές από τις πιο συχνά εμφανιζόμενες νόσους μεταξύ των νηπίων και μαθητών είναι εκείνες που αφορούν το μυοσκελετικό σύστημα. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι συγκεκριμένες παθήσεις είναι αποτέλεσμα παλαιότερης αμέλειας, συνήθως από την πλευρά των γονέων, και η εξέλιξή τους επηρεάζει άμεσα τη σωματική ανάπτυξη των παιδιών. Το πιο γνωστό πρόβλημα είναι η σκολίωση. Πρόκειται για την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, η οποία εξαναγκάζεται σε κλίση προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά. Σε πολλές περιπτώσεις η σκολίωση δεν είναι ορατή από το άπειρο μάτι ενός μη-ειδικού, κατά συνέπεια η εξέταση από τον αρμόδιο ορθοπαιδικό είναι λίαν απαραίτητη. Δυο άλλα συνήθη προβλήματα είναι η ύπαρξη ραιβοποδίας ή βλαισοποδίας. Πρόκειται για δύο νοσήματα που χαρακτηρίζονται στην περίπτωση της ραιβοποδίας από κλίση των ποδιών προς τα μέσα (από τα γόνατα και κάτω) και στην περίπτωση της βλαισοποδίας από κλίση προς τα έξω. Συνήθως οι εν λόγω ορθοπεδικές παθήσεις έχουν γενετική προδιάθεση αλλά η κατάστασή τους μπορεί να επιδεινωθεί αν για τον οποιονδήποτε λόγο το άτομο βαδίζει ή στέκεται με λανθασμένο τρόπο. Αν, επομένως, παρατηρήσετε κάποιο από τα παραπάνω φαινόμενα στο σώμα των παιδιών σας, μην αμελήσετε σε καμία περίπτωση να επισκεφθείτε έναν ειδικό και να ακολουθήσετε κατά γράμμα τις οδηγίες του. Βεβαίως, φροντίστε να ενημερώσετε εγκαίρως τόσο το διευθυντή του σχολείου, όσο και τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής. Οι χειρουργικές επεμβάσεις σε παιδιά είναι από τα πλέον δυσάρεστα που ένας γονιός έχει να αντιμετωπίσει. Όμως η έγκαιρη διάγνωση ενός προβλήματος και η χειρουργική αντιμετώπισή του, βοηθάει στο να αποφευχθούν χειρότερες καταστάσεις στο μέλλον. Γι’ αυτό και ο ιατρός καλείται να αντιμετωπίζει την κάθε περίπτωση με ανθρωπιά, συμβάλλοντας στην ίαση του παιδιού και στην ψυχολογική υποστήριξη του γονιού.
Τα παιδιά που έχουν μεγαλύτερο βάρος από το «φυσιολογικό» (όχι απαραίτητα υπερβολικό βάρος) παρουσιάζουν πολύ συχνά κατάγματα, καθώς και προβλήματα στο μυοσκελετικό τους σύστημα. Συνήθως διαμαρτύρονται για μυοσκελετικούς πόνους (πόνο στα γόνατα, οσφυαλγία).
Τα υπέρβαρα παιδιά παρουσιάζουν περιορισμένη κινητικότητα σε σχέση με τα παιδιά με φυσιολογικό βάρος (αυτό αυξάνει την παχυσαρκία και εμμέσως τον κίνδυνο εμφάνισης κατάγματος).
Αν θέλουμε να αναλύσουμε τον κίνδυνο κατάγματος στα υπέρβαρα παιδιά, εκτός από τα αυξημένα φορτία στον σκελετό τους από τον λιπώδη ιστό και τη χαμηλή προστασία από τον μυϊκό ιστό, τα υπέρβαρα παιδιά παρουσιάζουν και διαταραχές στην ισορροπία τους. Συνακόλουθα, αυξάνεται ο κίνδυνος για κάταγμα κατά τη διάρκεια των καθημερινών τους δραστηριοτήτων.
Εμφανίζονται πιο συχνά διαταραχές του άξονα και της ευθυγράμμισης των κάτω άκρων (γόνατα περισσότερο βλαισά ή ραιβά, όπου τα δύο κάτω άκρα ενωμένα σχηματίζουν «Χ» ή «Ο», αντίστοιχα). Μερικές ορθοπεδικές παθήσεις που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία (π.χ., η αρκετά σπάνια ολίσθηση της μηριαίας κεφαλής) οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αυξημένο σωματικό βάρος.  
Πολύ σημαντική γι' αυτά είναι η ενθάρρυνση για φυσική δραστηριότητα, όπως είναι το ποδήλατο και το κολύμπι, που θα «διαρρήξουν» τον φαύλο κύκλο της παχυσαρκίας και, ταυτόχρονα, δεν θα «υπερφορτίσουν» τις αρθρώσεις τους, επιτείνοντας έτσι τα πιθανά προβλήματά τους από το μυοσκελετικό σύστημα.
Η πρόληψη είναι πάντοτε ο καλύτερος σύμμαχος και πολλές φορές μια επίσκεψη στον ορθοπεδικό δίνει την λύση στο πρόβλημα.


Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Μύθοι και αλήθειες για την οστεοπόρωση

Άρθρο του Ορθοπεδικού Ιατρού Ζίαντ Μπάχας
Σμύρνης 3-5 Ξάνθη          

Μύθοι και αλήθειες για την οστεοπόρωση

Τι πρέπει να γνωρίζουμε
Τριπλασιάστηκε η συχνότητα της οστεοπόρωσης στην Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια, όπως δείχνει μακροχρόνια πανεπιστημιακή έρευνα. Η ανεύρεση των αιτίων πρόκλησης της οστικής απώλειας, με αποτέλεσμα την οστεοπόρωση, έχει μεγάλο πρακτικό ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Νέα φάρμακα έχουν ήδη δρομολογηθεί με βάση τις νέες ανακαλύψεις και περισσότερα βρίσκονται στο στάδιο της εργαστηριακής και κλινικής έρευνας.
Τα αντισώματα
Η οστεοπρωτογερίνη και η σκληροστεΐνη είναι οι σπουδαιότεροι υποδοχείς αντισωμάτων, που ρυθμίζουν την επιθετικότητα των οστεοκλαστών (των κυττάρων που αποδομούν τον σκελετό) και την παραγωγικότητα των οστεοβλαστών (των κυττάρων που συνθέτουν νέο κόκαλο). Μετά την εμμηνόπαυση, η παραγωγή της οστεοπρωτογερίνης μειώνεται σημαντικά. Η χορήγηση των αντιοστεοπορωτικών φαρμάκων φαίνεται ότι δρα κυρίως μέσω της αύξησης παραγωγής της οστεοπρωτογερίνης. Πρόσφατα έχει χρησιμοποιηθεί και τεχνητό αντίσωμα παρόμοιο με την οστεοπρωτογερίνη, που μπορεί να δοθεί φαρμακευτικά. Η σκληροστεΐνη, που είναι ένας υποδοχέας που ρυθμίζει τη δράση των οστεοβλαστών, φαίνεται ότι θα έχει επίσης θεραπευτική εφαρμογή.
Ο ήλιος δεν καλύπτει τις ανάγκες μας σε βιταμίνη D
«Η δυνατότητα επαρκούς σύνθεσης της ενεργής βιταμίνης D από το δέρμα μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας δεν είναι αρκετή σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας. Η σύνθεση της βιταμίνης D από το δέρμα μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας δεν έχει μόνο σχέση με τη διάρκεια ηλιοφάνειας σε μία χώρα, αλλά και από την παράλληλο που βρίσκεται η χώρα αυτή.
Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένων και των μεσογειακών βρίσκονται υψηλότερα από την 37η παράλληλο, πράγμα που επιτρέπει ωφέλιμη έκθεση στον ήλιο για τη σύνθεση της βιταμίνης D μόνο για λίγη ώρα, περίπου το μεσημέρι.
 «Εχθρός» της βιταμίνης D η ρύπανση
Η μόλυνση της ατμόσφαιρας και η τρύπα του όζοντος φαίνεται ότι επιδρούν αρνητικά στη σύνθεση της βιταμίνης D. Οι άνθρωποι που ζουν στην πόλη έχουν μειωμένα επίπεδα ενεργής βιταμίνης D, άσχετα με την ώρα που εκτίθενται στον ήλιο. Το εύρημα αυτό έχει επιβεβαιωθεί και σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας.
Αναντικατάστατο το γάλα
Η πρόσληψη του ασβεστίου με τη μορφή γάλακτος βρέθηκε ότι βοηθά περισσότερο στην απόκτηση υψηλής κορυφαίας οστικής μάζας σε νεαρές έφηβες. Είναι γνωστή η μεγάλη σημασία της υψηλής πρόσληψης ασβεστίου σε κορίτσια που βρίσκονται στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, αμέσως μετά την εμμηναρχή. Μία πολύ συνηθισμένη ερώτηση στους γιατρούς είναι εάν άλλες πηγές ασβεστίου (π.χ. τυρί, γιαούρτι, παγωτά ή άλλες μη γαλακτοκομικές τροφές) μπορούν να αναπληρώσουν την έλλειψη γάλακτος. Φαίνεται λοιπόν ότι η πρόσληψη γάλακτος στην εφηβική ζωή είναι πολύ σημαντική και δεν μπορεί να αναπληρωθεί από άλλες πηγές ασβεστίου.
Η οστική απώλεια δεν διαρκεί μόνο τα πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση
Για πολλά χρόνια επικρατούσε η εντύπωση ότι περίοδος μετά την εμμηνόπαυση (5-10 χρόνια) χαρακτηρίζεται από αυξημένο ρυθμό οστικής απώλειας και ότι μετά την πάροδο μιας δεκαετίας η μακρόχρονη προσαρμογή στη στέρηση των οιστρογόνων οδηγεί σε σταθεροποίηση της οστικής μάζας. Η άποψη αυτή είχε άμεση εφαρμογή και στη στρατηγική της πρόληψης της οστεοπόρωσης.
Δυστυχώς, νεώτερες εργασίες βασισμένες σε πολύ ευαίσθητες τεχνικές έδειξαν ότι η ταχεία οστική απώλεια δεν είναι ένας αυτοπεριοριζόμενος μηχανισμός, αλλά συνεχίζεται σε όλη τη μετεμμηνοπαυσιακή ζωή. Το εύρημα αυτό, εάν συνδυαστεί με το γεγονός ότι η πρόοδος της ηλικίας είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας κινδύνου εμφάνισης οστεοπορωτικών καταγμάτων, οδηγεί στο πρακτικό συμπέρασμα ότι η ανάγκη πρόληψης της οστεοπόρωσης διαρκεί για όλη τη ζωή της γυναίκας.
Η μέτρηση οστικής μάζας δεν σας εξασφαλίζει
Η μέτρηση της οστικής μάζας δεν αποτελεί ασφαλή τρόπο πρόγνωσης μελλοντικών οστεοπορωτικών καταγμάτων για την επόμενη δεκαετία, εάν δεν συνδυάζεται με παράγοντες κινδύνου που προκύπτουν από το ιατρικό ιστορικό.
Εδώ και χρόνια έχει επικρατήσει η άποψη ότι η απόφαση για την έναρξη θεραπείας οστεοπόρωσης εξαρτάται από τη μέτρηση της οστικής μάζας. Πιο συγκεκριμένα, η ανεύρεση ανθρώπων που αποκλίνουν από τον μέσο όρο της νεαρής ηλικίας περισσότερο από 2,5 φορές (το λεγόμενο Τ-σκορ) καθορίζει έως σήμερα το εάν έχουν οστεοπόρωση και επομένως εάν έχουν ανάγκη θεραπείας.
Οι συστηματικές ασκήσεις έκτασης του κορμού προλαβαίνουν την επιδείνωση της κύφωσης
Η σημασία της άσκησης στην πρόληψη της οστεοπόρωσης θεωρείται γενικά σπουδαία, αν και υπάρχει μεγάλη ασάφεια στις ιατρικές εργασίες εάν η άσκηση μόνη της αρκεί για να αντιμετωπίσει το νόσημα.
Εκτός από τον κίνδυνο οστεοπορωτικών καταγμάτων, η γυναίκα μετά την εμμηνόπαυση κινδυνεύει από την προοδευτική παραμόρφωση του σώματός της. 
Τα φάρμακα για το στομάχι και την κατάθλιψη αυξάνουν τον κίνδυνο
Η μακρόχρονη χορήγηση (για περισσότερα από 5-7 χρόνια) κοινών φαρμάκων, όπως είναι τα ομάδα φαίνεται ότι σχετίζονται με αυξημένη συχνότητα οστεοπόρωσης και οστεοπορωτικά κατάγματα.